Als kind woonde ik bijna letterlijk tegenover de bibliotheek. Ik hoefde maar de straat uit en rechtsaf te gaan, naar binnen, een trap op en ik was in een paradijs vol boeken! Ik las veel en snel, waardoor ik bijna elke dag naar de bibliotheek wilde. Mijn ouders waren er dan ook al snel over uit dat ze niet elke keer met mij mee hoefden en dat ik best alleen kon gaan. Dan kwam ik terug van de bibliotheek met een tas vol boeken, die ik ’s avonds stiekem lag te lezen. Wel met gespitste oren om snel het licht uit te kunnen doen als mijn ouders naar boven kwamen. En daarmee was niet alleen mijn liefde voor boeken, maar ook die voor de bibliotheek geboren.
Meer, meer, meer…
Het duurde dan ook niet al te lang voordat ik de boeken van de jeugdafdeling had verslonden en op zoek ging naar meer: naar grotere bibliotheken en meer boeken. Al snel ging ik naar de bibliotheek in het centrum, die veel groter was en waar ik met mijn pasje ook mocht lenen. Hoe handig was dat! Mijn opa woonde in een grote stad en als ik bij hem ging logeren, ging ik daar ook naar de bibliotheek. Mijn vader nam me mee naar de bibliotheek in Leiden. Geweldig vond ik dat! Ook nu vind ik het nog steeds een feestje als ik op vakantie ben en een bibliotheek tegenkom. Net als in een boekhandel vind ik het heerlijk om daar even rond te snuffelen.
Gek toch dat het nooit bij me was opgekomen dat je ook bij de bibliotheek kan werken. Voor zover ik wist, werkten daar alleen oude mensen en later, toen ik serieuzer ging kijken, kwam ik geen vacatures tegen. Omdat ik niet wist wat ik wilde studeren, heb ik een paar jaar als stewardess gewerkt en keek ik altijd jaloers naar de mensen die lekker hun boek zaten te lezen terwijl ik aan het werk was. Uiteindelijk vond ik een interessante studie in Amsterdam die perfect bij mij paste: Media, Informatie en Communicatie. Met de mogelijkheid om stage te lopen bij uitgeverijen, zelf een boek te maken en een minor Books & More te volgen. Ik was dolenthousiast en heb met veel plezier deze opleiding gevolgd. Ik mocht stage lopen bij twee geweldige uitgeverijen, heb leuke mensen ontmoet, maar toch was het niet wat ik zocht en dat verbaasde me. Hoe kan je als echte boekenliefhebster nu niet bij een uitgeverij willen werken? Toen ik in de laatste fase van mijn opleiding zat was daar onverwacht een bijzondere vacature: de Bibliotheek Zuid-Kennemerland zocht oproepmedewerkers voor de balie. Ik solliciteerde, mocht op gesprek komen en werd aangenomen. Na mijn inwerkperiode was ik inzetbaar in alle dertien vestigingen!
Druk? Waarmee dan?
Gek om te bedenken dat dat pas juni vorig jaar was. Sinds ik ben aangenomen zijn er zoveel leuke uitdagingen op mijn pad gekomen. Ik werk nu voor de afdeling Collectie, organiseer lezingen, heb een opleiding tot Mediacoach gevolgd en organiseer nu samen met mijn collega’s workshops en activiteiten gericht op mediawijsheid. Ook ben ik lid van de OR en heb ik vaste uren gekregen als informatiemedewerker. Veel verschillende werkzaamheden op verschillende vestigingen, waar ik enorm van geniet. Het is juist die afwisseling die het leuk en leerzaam maakt. Ik had nooit verwacht dat er zoveel binnen de bibliotheek gebeurt. Zo veel verschillende functies en werkzaamheden. Het was een wereld die voor me open ging. Dat ik het druk kreeg met deze baan naast mijn studie viel mijn familie ook al snel op. Dat de meeste mensen niet weten wat zich binnen de bieb afspeelt, merkte ik aan de vraag van mijn broer. Op een verjaardag zei hij tegen mij: ‘Janneke, ik geloof best dat je het druk hebt en ik bedoel het niet onaardig, maar waarmee dan? Je hoeft toch alleen maar boeken op te ruimen?’ Daar kan ik nog steeds zo hard om lachen. De bibliotheek is veel meer dan alleen boeken (en het opruimen daarvan). Ze organiseert activiteiten, lezingen, groepsontvangsten, schoolbezoeken, gaan naar scholen toe. En dan heb ik het nog niet gehad over e-books en de samenwerking met andere partners binnen de gemeente. Zo mocht ik begin dit jaar een tabletworkshop geven die was aangevraagd door een van de samenwerkingspartners van de bibliotheek.
Positief
Dat ik als een blij ei door de bibliotheek rondloop, mag inmiddels duidelijk zijn. Toch is het niet altijd makkelijk om positief te blijven. Veel collega’s werken er al jaren en hebben diverse reorganisaties en fusies achter de rug, waardoor oud zeer soms opspeelt. Het is een uitdaging om daar dan niet in mee te gaan. Een ander punt is dat bepaalde activiteiten of handelingen al jaren op dezelfde manier gaan en daar kan maar moeilijk van afgestapt worden. Hier lopen meer van mijn jongere collega’s tegenaan. Het was daarom een feest van herkenning toen wij als jonge bibliothecarissen voor het eerst bij elkaar kwamen. Als je een voorstel doet of je hebt een idee en de eerste reactie die je krijgt is: ‘Dat werkt niet, dat hebben we al eens geprobeerd’, werkt dat behoorlijk demotiverend. Gelukkig zijn er ook collega’s die dan zeggen: ‘Klopt dat hebben we al eens geprobeerd, maar dat het toen niet werkte, wil niet zeggen dat het nu ook niet zou kunnen werken’. En daar kan je dan weer op vooruit.
Maar deze kanttekeningen wegen niet op tegen alle positieve ervaringen die ik heb opgedaan in de korte periode die ik bij de bibliotheek werk. Ik heb fantastische collega’s en ga elke dag met een lach op mijn gezicht naar mijn werk! En dat kan lang niet iedereen zeggen.
Janneke (Bibliotheek Zuid-Kennemerland)